Versus coffee-drinks Evia Greece

(EN)

Architecture - configuration - lighting design and supervision  of the ground floor interior of a coffee bar in Evia. It is an elongated space 68 m², with another 23 m² of service and hygiene. The organization of the plan based on a free dynamic geometry of  virtual oblique axes. Austerity, abstract, purity, clarity, functionality and ergonomics are the main virtues of characterizing the entire synthetic philosophy followed. Both the design decisions and choices of materials, on the most and their possible natural form, neutral colors and textures exude a bold cubist sculpture plasticity, thus yielding a mystical perspective reconstructing of the space. Trapezoidal prismatic monolithic volumes << fragments >> come to construct islets counters and the spaces between them, creating frequented points of communication. Their visual interest is enhanced on the one hand in color combination black / white and of the other part formalistic as they enter violently with enigmatic irregularly way where intersect the levels . Additionally create a strong contrasts dialogue in relation with the rectangular parallelepiped suspended volume of the back bar and the illuminated emphatically oblong cellar. Full coverage exclusively with homogeneous materials that have morphoplastic thermoforming properties, shows the intense attitude for uniform glossy surfaces without joints and splices. The same mood seems to be the rule at the application of the floor, this time on the choice of resin cement coating in gray mat color on its coverage, which continues at the highest level where delimited the single seating area perimeter, giving overall an industrial aesthetic. The use of wood sometimes solid and sometimes plywood in natural beech, for construction, coverages and equipment (stools), becomes imperative to be given the necessary intimacy and the required style of the function of space. The abstract pure logic followed apply to any scale and stage of design, so the specific construction of the sofa, tables, low cubic stools and the wall-mounted sculpture to harmonised perfectly into the space. The layout design, placement and selection of luminaires, is oriented the same design philosophy in full consistency with the plan. Leading role receive the elongated oblique central recessed lighting and the intensity that it gives to a ceiling perfectly flat. Finally, the orientation of the existing shell, helped particularly in the handling of natural daylight, offering the possibility of a vertical small opening in the north, as opposed to the south where the main entrance with the sliding glass panels.

(GR)

Μελέτη – σχεδιασμός και επίβλεψη αρχιτεκτονικής διαμόρφωσης και φωτισμού του εσωτερικού ισογείου ενός καφέ μπαρ στην Εύβοια. Πρόκειται για έναν επιμήκη χώρο 68 τ.μ., με άλλα 23 τ.μ. εξυπηρέτησης και υγιεινής. Η οργάνωση της κάτοψης του στηρίζεται σε μια ελεύθερη γεωμετρία δυναμικών τεθλασμένων νοητών αξόνων. Η Λιτότητα, η αφαίρεση, η καθαρότητα, η σαφήνεια, η λειτουργικότητα και η εργονομία είναι οι βασικότερες από τις αρετές που χαρακτηρίζουν την όλη συνθετική φιλοσοφία που ακολουθήθηκε. Τόσο οι σχεδιαστικές αποφάσεις όσο και οι επιλογές των υλικών, στην πλέον και κατά το δυνατόν φυσική τους μορφή, τα ουδέτερα χρώματα και οι υφές τους, αποπνέουν μια έντονα γλυπτική κυβιστική πλαστικότητα, αποδίδοντας έτσι μια μυστηριακή προοπτική αναδόμησης του χώρου. Πρισματικοί τραπεζοειδείς μονολιθικοί όγκοι << θραύσματα >> έρχονται να δομήσουν πάγκους, νησίδες και τα κενά μεταξύ τους, δημιουργώντας χοάνες κίνησης και εστίες σύχνασης και επικοινωνίας. Το οπτικό τους ενδιαφέρον ενισχύεται αφενός χρωματικά με το συνδυασμό μαύρου / λευκού και αφετέρου φορμαλιστικά καθώς εισχωρούν βιαία με αινιγματικά ακανόνιστο τρόπο στα επίπεδα που τέμνουν. Επιπρόσθετα δημιουργούν ένα δυνατό διάλογο αντιθέσεων σε σχέση με τον ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο αιωρούμενο όγκο της πλάτης του μπαρ και την φωτιζόμενη εμφατικά στενόμακρη κάβα του. Η πλήρης κάλυψή τους αποκλειστικά με ομοιογενή υλικά που έχουν μορφοπλαστικές ιδιότητες θερμοσχηματισμού, φανερώνει την έντονη διάθεση για ενιαίες στιλπνές επιφάνειες χωρίς αρμούς και ματίσεις. Η ίδια διάθεση φαίνεται να αποτελεί τον κανόνα και στην εφαρμογή του δαπέδου, αυτή τη φορά με την επιλογή του ρητινικού τσιμεντοειδούς επιχρίσματος σε γκρι ματ απόχρωση για την επένδυσή του, που συνεχίζει στο ψηλότερο επίπεδο οριοθέτησης του ενιαίου καθιστικού περιμετρικού χώρου, προσδίδοντας στο σύνολο του μια μπρουτάλ βιομηχανική αισθητική υφή. Η χρήση από την άλλη του ξύλου, άλλοτε μασιφ και άλλοτε καπλαμά στο φυσικό της οξιάς, για κατασκευές, επενδύσεις και εξοπλισμό (σκαμπό), γίνεται επιτακτική μέχρι να αποδοθεί η αναγκαία εκείνη οικειότητα και το απαιτούμενο ύφος της λειτουργίας στο χώρο. Η αφηρημένη πουριστική λογική που ακολουθείται εφαρμόζεται σε κάθε κλίμακα και στάδιο μελέτης, με αποτέλεσμα οι ειδικές κατασκευές του καναπέ, των τραπεζιών, των χαμηλών κυβικών σκαμπό και του επιτοίχιου γλυπτού να εναρμονίζονται απόλυτα στο χώρο. Η μελέτη διάταξης, τοποθέτησης και επιλογής των φωτιστικών, γίνεται με γνώμονα την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία σε πλήρη συνοχή με την κάτοψη. Πρωταγωνιστικό δε ρόλο, λαμβάνει η επιμήκης στραμμένη κεντρική εσοχή φωτισμού και η ένταση που αυτή προσδίδει σε μία οροφή απόλυτα επίπεδη. Τέλος ο διαμπερής προσανατολισμός του προϋπάρχοντος κελύφους, βοήθησε ιδιαίτερα στο χειρισμό του φυσικού φωτός της ημέρας, προσφέροντας τη δυνατότητα διάνοιξης ενός κάθετου μικρού ανοίγματος στο βορά, σε αντιδιαστολή με το νότο όπου βρίσκεται η κύρια είσοδος και τα συρόμενα γυάλινα panels.