1000 selvitë | artan raça

I destinuar për banim ky projekt i parealizuar do të ndërtohej në vendin ku gjendej dikur lokali “1000 Selvitë”. I gjendur në hyrje të parkut të Tiranës dhe të gjelbërimit, ky pallat që përfaqëson metaforën kubiste të një peme do të imitonte ndryshimin e ngjyrave te pyllit përgjatë stinëve të vitit, por kjo brenda një periudhe më të gjatë, bile shumë të gjatë , gjatë gjithë jetës së tij. Si i tillë ky pallat do të jetonte si një qënie e gjallë, më tepër si një pemë tjetër e parkut se sa si një ndërtesë më tepër për qytetin. Kjo do të realizohej në sajë të veshjes totalisht me bakër e cila për shkak të oksidimit në vite do të ndryshonte ngjyrën e objektit duke e “plakur “ atë paradoksalisht në të gjelbër.